Op mijn dertigste verjaardag (20 augustus 1993) stond ik, een uur of vijf in de ochtend, midden op een plein in Cadaqués — witte huizen, rotsen, Guardia Civil, azuurblauwe zee. Vlak voor me liep een herdershond te blaffen, tegen mij. Marius, mijn vriend, met wie ik daar was en in Hostal Cristina logeerde, was de berg op geklommen. Met een Française uit Toulouse, geloof ik. Ik moest toen niks hebben van Françaises, uit Toulouse.
Goed zo. Daar stond een Duits meisje, naast haar witte camper, midden op dat door bomen omzoomde plein. Nou meisje, ik zal je. 'Raus mit dem Hund. I just can't wait.
Het zijn allemaal van die korte stukjes die ik schrijf, maar eigenlijk zijn ze veel langer. Want bij jullie telt elk woord.
Dat meisje uit Toulouse kwam eigenlijk uit Luxemburg. Hebben samen een hele mooie zonsopgang gezien. Daar hebben we het bij gehouden
Marius van de Stolpe - 24 Februari 2004
Dat verdiende een eigen stukje, Marius.
Ruben (URL) - 24 Februari 2004
Nee, Frans, Uw woorden zijn mij schoon genoeg.
Paul (URL) - 24 Februari 2004
'raus mit dem Hund'...geweldig...ik zal'm eens uitproberen als openingszin in de kroeg vrijdag...
Lieuwe (URL) - 24 Februari 2004
Alles wat je zegt of schrijft kan tegen jou gebruikt worden, elk woord :-))
M&G (URL) - 25 Februari 2004
ach ja Cadaques...daar zijn de huizen inderdaad heul wit...
claver (URL) - 25 Februari 2004