13 oktober 2006 — "Daarna naar Boeft, mijn lieve boeft. Ze moet wakker worden, en daarna rijden we naar Atlas (haar paard), over de snelweg. Om half zeven sta ik in een weiland met voor me totaalschoonheid: er gaat een zon onder IN een kerk in de verte, met daarvoor weilanden en dravende paarden. Als ik me omdraai zie ik boeft werken met het paard: ze wil dat hij stilstaat op haar commando.
Het is oktober.
In de verte vlucht een kat weg, mijn vlucht, mijn kat."
Dat laatste had ik wel goed gezien. Ik ben blij dat ik opnieuw mag beginnen, dat er niemand dood is, dat ik zoveel vrienden heb, en ik wil graag dat ook zij haar nieuwe pad vindt.
Altijd wat en altijd spijt,
Van al het geld en alle tijd, George.