Al mijn broeken slijten op dezelfde plek, al drieëntwintig jaar lang. Ik drum mee. Sinds ik in een nieuw huis woon, heb ik last van koude knieën. Gaten in mijn broek. Dat komt omdat ik al mijn geld heb uitgegeven aan vloeren, tafels, kasten, afzuigkappen, en aan bier en maaltijden, voor mijzelf, mijn vrouw en voor George. George is de liefste van de wereld. Er is geen geld meer voor een nieuwe broek. Voor een nieuwe broek. Een nieuwe broek. Nieuwe broek. Broek.
Mijn moeder heeft mij tenminste geleerd mijn eigen broek te repareren.
(Fade out)