Of misschien is het zo dat de onvolkomenheid van de menselijke soort zijn weerslag moet vinden in een roman van eenzelfde soort onvolkomenheid — alsof we zouden weten hoe het volmaakte leven eruitziet, of de volmaakte roman.
Als je alles doorziet, valt er niks meer te zien. Zou je dan moeten genieten van je onwetendheid?
tes (URL) - 20 November 2003