Mama deed de was, en ik heb toen voor het eerst mijn veters gestrikt. Maar ik kende dat woord niet. Papa was aan het werk, ik was alleen met haar. Met hem ging ik kamperen, later liep het mis, ik geef een overzicht, papa was mijn bondgenoot, mijn beste vriend, dat kan, volgens mij.
Ik ben nog steeds alleen met haar.
Ze zei: ze zei niks. Ze keek alleen.
Man wat hield ik van haar, maar ook dat woord kende ik niet.
Het was in de tijd dat je van iemand hield en het tegengestelde niet kende.
Laten we maar naar Parijs gaan. In Parijs kan ik alles ontkennen.
Dit is de meest accurate beschrijving van liefde die ik ooit las.
Yuri Maanzand (URL) - 19 Januari 2006