Wat ik je zei: het Franse woord voor meisje, leuk meisje, is nana. Zeg dat maar eens tegen een Nederlands meisje. Dat komt van de titel van het boek van Emile Zola. Ik zal je zeggen: ik was heel boos. Er is een droom geweest waar jullie allemaal in voorkwamen. De Nederlanders. Ik heb blijkbaar zo'n enorme hekel aan Nederlanders en de manier waarop ze met hun taal omgaan dat ik er angstdromen van krijg. Ik keek dit weekend op merelroze.com en zie dat niet alleen zijzelf, maar ook iedereen die er reageert van zins in de Nederlandse taal definitief om zeep te helpen. De Nederlanders, ze woonden tegenover me, en keken mijn huis in. Ze stuurden de politie op me af, de Nederlandse politie. Die kwamen even informeren hier. Of ik de taal wel goed beschermde. Binnen de kortste keren zaten we hier met documenten om ons heen, we dronken kopjes koffie, en ik heb ze laten lezen wat ik had geschreven, de afgelopen, wat is het, vijfentwintig jaar.
Als je iets wilt lezen wat de moeite waard is moet je op zijn minst met een Walther-P5 aankomen, bij mij.
Ik heb ze niet met vuisten maar met woorden verwijderd. Sindsdien bewaken ze mijn huis, ze zijn bondgenoten geworden. Ze vinden het goed dat ik... Ze vinden het goed.